Bert L. van der Woude
Mijn naam is Bert van der Woude. Sinds april 2000 werk ik als predikant binnen wat nu de Protestantse Gemeente Winschoten (PGW) heet. De eerste zeven jaar nog in combinatie met de gereformeerde kerk van Westerlee en nu bijna 15 jaar volledig in Winschoten.
Een Fries in Groningen
Van geboorte een Fries speelt bijna mijn hele loopbaan zich af (met groot genoegen overigens) in de provincie Groningen. Begonnen in Oostwold (19 maart 1989) keerde ik via het Zendingshuis in Oegstgeest en Middelstum op het Hoogeland terug naar Oost-Groningen. Even was er de droom (in 1993) om zendeling te worden in Irian Jaya.(voormalig Nieuw-Guinea). Zendelingen heten nu uitgezonden medewerkers en niet voor niets. In dienst van de lokale kerk op Irian zou ik de Hogeschool in Abepura komen versterken als docent bijbelse vakken met nadruk op het Oude Testament en het bijbels Hebreeuws. Een visum werd na lang wachten niet verleend en zo bleef ik predikant in Nederland.
Gepassioneerd bijbeluitlegger
Wat ook is gebleven is mijn interesse in de bijbelse verhalen, die ik zondag op zondag mag uitleggen. Mijn grote leermeester in het vak van bijbeluitlegger is Eugen Drewermann. Zonder zijn inzichten en blijvende inspiratie zou ik het niet kunnen. Als voorzitter van de Studiekring Drewermann Nederland (http://www.studiekringdrewermann.nl) probeer ik samen met anderen zijn werk vruchtbaar te maken voor een eigentijds verstaan van de bijbel en van zijn kijk op God voor het gesprek met mensen binnen en buiten de kerk.
Mijn rol zie ik vooral als doorgever. Wat ik zelf krijg aangereikt deel ik graag met anderen.
Door gesprekken, het lezen van boeken, het kijken naar kunst en het samen op reis gaan doe ik veel inspiratie op en blijf ik geestelijk lenig en altijd bereid om bij te leren.
Soms krijg ik de vraag of dat in Oost-Groningen wel kan en mijn antwoord is volmondig ‘ja’! Ik woon en werk hier met plezier en er valt nog veel te doen.
Over de brug
Het opstarten en levend houden van een regionaal programma ‘over de brug‘ heeft mijn hart en langs deze weg ontmoet ik allerlei mensen binnen en buiten de kerk.
Ik weet dat kerkgrenzen ooit strak getrokken waren, maar die tijd is wat mij betreft voorbij.
Als iemand voor wie vertrouwen en verbinding het allerbelangrijkst zijn, ga ik graag met anderen op zoek naar wat van waarde is. Natuurlijk is mijn blik bepaald door de christelijke traditie en mijn persoonlijke toe-eigening daarvan. Dat staat openheid voor andere inzichten denk ik niet in de weg.
Niet alleen
Mijn weg als predikant hoef ik niet alleen te gaan. Tijdens mijn studie theologie heb ik Hilda leren kennen en al bijna veertig jaar zijn we samen. Dat beleef ik als een groot voorrecht.
We hebben vijf kinderen gekregen, die inmiddels allemaal de deur uit zijn. Op afstand volgen we hun leven met veel interesse en plezier.
Voedsel voor lichaam en ziel
De afgelopen jaren heb ik mijn verdiept in de betekenis van het proeven van wijn. Als ik dat vertel, oogst ik doorgaans een olijk lachje. Dat snap ik, maar niettemin is het voor mij een serieuze aangelegenheid. Daarom heb ik mijn diploma als vinoloog gehaald om daarna als theoloog iets zinnigs over wijn te kunnen zeggen. Wijn is zoals Anselm Grün zo mooi schrijft ‘een geschenk van de hemel en de aarde’. Theologen laten zich graag meevoeren door abstracte begrippen, maar wijn is heel concreet. Wie moet zeggen wat hij proeft wordt vaak onzeker en hopelijk bescheiden. Het is zoeken naar woorden en beseffen dat je beschrijving nooit volledig is. Dat geldt ook voor geloven. Wijn is bovendien een symbool voor leven dat geschonken wordt door de hemel en tegelijk naar de aarde wijst. Eerbied voor de grond, waardering voor de concrete arbeid, het streven naar een milieuvriendelijke omgang met wat er groeit en het opkomen voor een eerlijk loon voor de landman (of vrouw) en de medewerkers. Dat geeft veel te denken en te doen.
Als bijbeluitlegger besef ik meer en meer dat de bijbel een buitenboek is, dat ons bepaalt bij ons dagelijks voedsel. Eerst concreet (alles wat je in je mond steekt) en daarna geestelijk (als voedsel voor de ziel).
Altijd bereid tot gesprek
Oost-Groningen is een fantastische plek om vanuit deze gedachten te werken met mensen in de wijde omgeving. In de kerkdiensten, op bezoek, aan tafel en onderweg.
Ik hoop het nog lang te mogen doen.
Predikant
ds. Bert L. van der Woude
0597-422112
Burg. Schönfeldsingel 9
9671 CE Winschoten
e-mail contact met de predikant
Gert Wybe van der Werff
Mijn naam is Gert Wybe van der Werff. Sinds 10 mei 2020 ben ik verbonden aan de Streekgemeente Oost-Groningen. Binnen dit grote samenwerkingsverband ben ik gemeentepredikant van de Protestantse Gemeente de Dollert en van de Protestantse Gemeente van Winschoten. Daarnaast voer ik taken uit ten behoeve van de hele streekgemeente.
Samen met mijn partner Aart bewonen we het Aderhuis in Drieborg. Ik heb een zoon, Rijk. Hij is 17 jaar en woont bij zijn moeder in Wageningen. Aart en ik hebben een pleegzoon Samuel, afkomstig uit Sierra Leone, 24 jaar en woont in Groningen.
Als predikant ben ik begonnen in de gemeente Oostwold-Finsterwolde en tussen 2006 -2020 werkte ik als predikant in Bovensmilde. Ik ben dus teruggekeerd naar bekend gebied; de mensen in dit gebied en het bijzondere landschap bleven altijd trekken!
Waar kom je vandaan?
Deze vraag wordt me vaak gesteld bij een kennismaking. “Overal en nergens” kan ik dan antwoorden. Geboren op Sumba in Indonesië, waar mijn ouders in de zending werkten. Ik heb hier geen bewuste herinneringen aan, maar de verhalen uit die tijd zijn me bijgebleven en de missionaire betekenis van de kerk is me met de paplepel ingegoten. Ik groeide op het Groninger platteland op, in Niezijl en Pieterburen, en dronk zo van jongs af aan het weidse landschap met zijn rijke korenvelden en het dynamische Waddengebied. Ook raakte ik vertrouwd met de stoere, eigenzinnige mentaliteit van de Grunigers. Met pijn in het hart nam ik, 14 jaar oud, afscheid van deze wereld toen ons gezin verhuisde naar Zuid-Holland. Na de HAVO volgde de Pedagogische Academie in Oegstgeest en na mijn militaire dienstplicht kon ik gelukkig terugkeren naar het Noorden. Het was op dat moment moeilijk om werk te vinden In het onderwijs. Ik ging vrijwilligerswerk doen in het onderwijs en werd actief in de opvang van dak- en thuislozen in de Open Hof in Groningen. Diepe indruk op mij maakten meerdere acties voor kerkasiel die we in de Open Hof opzetten; dit was voor mij een praktische vertaling van het evangelie en motiveerde me mede om theologie te gaan studeren. Daarnaast sprak de spiritualiteit van Taizé me aan, waar ik geregeld heen trok. Ik zocht naar een manier om deze spiritualiteit naar de eigen situatie te vertalen. In vieringen in de Open Hof met de straatbewoners bijvoorbeeld. In 1985 bezocht de bekende theologe Dorothee Sölle Groningen. Ik raakte bij haar lezingen onder de indruk van hoe zij in dialoog met actuele sociaal-economisch en maatschappelijke vragen theologie bedreef en dat gaf me het laatste zetje om zelf theologie te gaan studeren.
Bevrijdingstheologie
Leren kijken door de ogen van mensen die het meest lijden onder de bestaande machtsverhoudingen: dat leert ons de Schrift en dat is op systematische wijze verwoord in verschillende vormen van bevrijdingstheologie: van armen, zwarten, vrouwen, homo’s en lesbiennes. Daar herkende ik mezelf als homo in en ik herkende de strijd die dak- en thuislozen in onze samenleving moeten voeren om als mens gezien te worden. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de vele vluchtelingen. Later zijn al die verschillende vormen samen contextuele theologie gaan heten. Deze theologie is voor mij nog steeds van groot belang als uitgangspunt: wees je er altijd van bewust dat jouw context (geslacht, kleur, maatschappelijke positie etc.) bepalend is voor je manier van geloven en theologie beoefenen. En weet dan naast wie je moet staan in onze door afgrenzingen en moordende concurrentie bepaald samenleving.
In- en uitademen
De laatste jaren heb ik me daarnaast meer verdiept in vormen van meditatie en in teksten van mystici. Ik volgde met veel genoegen de opleiding Geestelijke Begeleiding – een samenwerkingsverband van de Protestantse Theologische Universiteit en het Titus Brandsma Instituut te Nijmegen. Om je geloof handen en voeten te geven dien je ook steeds jezelf spiritueel op te laden. “Lutte et contemplation” (strijd en aanbidding) zoals frère Roger van Taizé het zei. De Schrift op meditatieve wijze lezen opent mijn ogen voor wat anders verborgen blijft in de tekst. In mijn vorige gemeente in Bovensmilde bood het mediteren en begeleiden van een meditatiegroep me veel inspiratie. Mediteren is als inademen om in praktische dingen uit te kunnen ademen.
Een nieuwe uitdaging
En nu mag ik in het weidse Oldambt mede vorm geven aan het gemeente-zijn. Lokaal èn in een breed samenwerkingsverband. In een regio waarin het Woord schaars is en de houding van velen tegenover de kerk zwaar belast is door het verleden. Maar ook een gebied waarin “mensen van de kerk” al sinds vele decennia laten zien open te staan voor de geest van de tijd en solidair te zijn met wie in achterstandssituaties leven. Open staan naar de samenleving en samenwerking zoeken met allen die zich daar voor inzetten blijft voor mij wezenlijk voor kerk zijn: dat is als uitademen. Inademen doen we door samen te komen rond de Schrift, in gesprekskringen en andere vormen van gemeente-zijn. Nu we in getal kleiner worden is samenwerking tussen gemeentes van groot belang om dit te kunnen blijven doen. Maar schaalvergroting kan ook ten koste gaan van betrokkenheid bij het dorp of de wijk waarin je woont. De Streekgemeente is juist bedoeld als een middel om plaatselijk kerk zijn te ondersteunen; laten we dat voor ogen houden!
Predikant
ds. Gert Wybe van der Werff
0597-785405
Kroonpolder 1
9688 RH Drieborg
e-mail contact met de predikant