Gisteren, zondag 24 juli 2022, ging het over bidden.
Over het mooie en moeilijke ervan.
Over het de vrijmoedigheid waarmee we mogen bidden en hoe we daar in kunnen groeien naar volwassenheid
zonder het kinderlijk vertrouwen ooit te verliezen.
Als besluit van de overdenking las ik het gebed voor van Antoine de Saint-Exupéry (auteur van ‘de Kleine Prins’)
Bij dezen de tekst in eigen vertaling:
Heer, ik bid u niet om wonderen en visioenen.
Ik vraag alleen om kracht voor het leven van alledag.
Leer mij de kunst de van kleine stappen!
Maak mij verstandig en creatief ten opzichte van de veelvuldigheid en verscheidenheid van iedere dag.
Laat mij notitie nemen van de inzichten en ervaringen die mij betreffen.
Maak mij trefzeker in de juiste indeling van mijn tijd.
Schenk mij de fijngevoeligheid om in te zien
wat op de eerste of op de tweede plaats komt.
Laat mij ontdekken dat dromen niet verder helpen,
Noch over het verleden, noch over de toekomst.
Help mij om het meest directe wat van mij gevraagd wordt zo goed mogelijk te doen
En het moment in het nu als belangrijkste te ontdekken.
Bewaar mij voor het naïeve geloof
dat in mijn leven alles glad zou moeten verlopen
Schenk mij de nuchtere erkenning
dat moeilijkheden, nederlagen, mislukkingen en tegenslagen
een vanzelfsprekende toegift van het leven zijn.
Herinner mij eraan
dat het hart zich vaak tegen het verstand weert
Stuur mij op het goede ogenblik iemand die de moed heeft
mij de waarheid te zeggen!
Ik zou willen dat ik u en de anderen altijd laat uitspreken.
De waarheid zeg niet jezelf, die wordt je gezegd.
U weet hoezeer wij vriendschap nodig hebben.
Geef dat ik goed weet om te gaan met dit mooiste, moelijkste,
riskantste en tederste gebeuren in het leven.
Verleen mij de nodige fantasie
om op het juiste ogenblik een pakje met goedheid
met of zonder woorden op de juiste plek af te leveren.
Maak mij tot een mens
die op een schip met diepgang lijkt,
om ook hen te bereiken, die onderaan terecht zijn gekomen.
Bewaar me voor de angst,
dat ik het leven zou kunnen verzuimen.
Geef mij niet wat ik wens,
maar wat ik nodig heb.
Hartelijke groeten,
Ds. Bert L. van der Woude
