Tot dusver mogen we van geluk spreken dat we onze diensten kunnen blijven houden, al is het wel met de nodige beperkingen. Het is fijn om mensen ‘live’ te mogen begroeten en te tegelijk weten dat er vanuit diverse plaatsen thuis wordt meegekeken en meegeleefd.
Wie de Marktpleinkerk daadwerkelijk bezoekt ziet en hoort dat er iedere zondag weer een kleine verbetering is doorgevoerd in de geluids- en beeldweergave. Wie gebruik maakt van de ringleiding krijgt een klein kastje mee en kan het geluidsvolume naar eigen wens aanpassen.
Inmiddels is er een team gevormd om afwisselend dienst te doen voor de geluids- en beeldregistratie. We zijn Sander Tiggelaar (in samenwerking met zijn vader Bouko) enorm dankbaar dat hij zich zo lang heeft ingezet om de diensten online te krijgen. Mooi dat hij nu versterking krijgt!
Zoals u hebt gemerkt kwam het kerkjournaal wat aan de late kant en daarmee ook de adventskalender. Niettemin hoop ik dat u blij bent met die kalender, die ons als Streekgemeenteleden met elkaar verbindt en de Advent inhoudelijk verdiept.
In de kerkdiensten heeft die verdieping een veelzijdig karakter. Allereerst de liturgische schikking die elke zondag in beeld brengt hoe we onze verwachting inhoud kunnen geven.
Ik zie af en toe stukjes van de voorbereiding en merk welke inzet erachter ligt. Dank dames! Ook het project van de kindernevendienst geeft extra kleur aan de dienst. Dat bepaalt mede de teksten die we lezen. Afgelopen zondag was dat de geboorteaankondiging van Jezus oftewel de ‘annunciatie’ zoals het in de kunstgeschiedenis heet. De engel Gabriël die Maria groet met het goede nieuws van de geboorte van de bevrijder van alle mensen is één van de meeste verbeelde voorstellingen in de kunst. Persoonlijk verzamel ik al jaren annunciaties en bij elk bezoek aan een kerk speur ik of ik ergens een Maria Boodschap kan vinden. Het is zoals ik tijdens de dienst vertelde alsof die groet dan deels voor mij is en het leven iets lichter maakt.
Als protestanten hebben we veel minder met Maria dan onze katholieke broeders en zuster, maar daar komt geleidelijk verandering in. We zullen er moeilijk toe over gaan om Maria aan te roepen, maar zij kan wel een lichtend voorbeeld zijn. Verdieping in wij zij was en kan zijn is daarom belangrijk.
Blijkbaar is dat een breder gevoel want het ‘theologische boek van het jaar’ is het boek van de christelijk gereformeerde hoogleraar Arnold Huijgen, Maria, Icoon van genade.
In theologenland is het niet onopgemerkt gebleven dat met die boek een belangrijke stap gezet is in de oecumene. De toon van het boek is helder en het plezier van de auteur in het schrijven is merkbaar. Ik lees het met genoegen al moet ik ook kwijt dat waar het gaat om de betekenis van de ‘maagdelijke geboorte’ de auteur zich hult in theologische termen en blijft steken in het letterlijk nemen van een symbolisch verhaal. Hoe iemand uit de academische wereld dat in deze tijd nog kan is mij een raadsel. Voorgaand gesprek is blijkbaar nodig en ik hoop dat dit ervan komt.
Komende zondag zal het gaan over het bezoek dat Maria aan Elizabeth brengt. Ook zo’n prachtig verhaal waarin in Lucas laat zien hoe belangrijk barmhartigheid is en hoe moeders de toon zetten van zijn evangelie. Ik kijk er naar uit!
Hartelijke groeten en ik hoop dat u gezond blijft,
Ds. Bert L. van der Woude
