Pasen 4 april
Zeven keer barmhartigheid. Zodat de ander ervaart: Ik ben er voor jou.
Wie God liefheeft, heeft ook de ander lief. Het hart is vol met bloemen. De stammen en stenen zijn vervangen door meer vazen. Allerlei witte en gele voorjaarsbloemen zijn gebruikt. De vorm van het hart wordt geaccentueerd door buxustakjes. Zo verbinden we de tijd voor Pasen met Pasen.
Zesde zondag in de Veertigdagentijd (28 maart)
De doden begraven. Respect hebben voor de overledenen, de doden begraven, het leven gedenken. Ze zijn ons voorgegaan, en samen met hen kijken we uit naar de dag van het nieuwe leven.
In de glazen plaatsen we paarse tulpen, paars is de kleur van reflectie en gedenken. De tulp, het symbool voor het gebed, past ook mooi bij deze thematiek. De verbinding tussen de glazen wordt gelegd door rozemarijn. Het bitterzoete kruid, de herinnering aan leven.
Vijfde zondag in de Veertigdagentijd (21 maart)
De hongerigen te eten geven. Een mens heeft recht op eten, op brood. Wie brood heeft kan leven, kan verder de toekomst in kijken. En daarmee denken we, nu we richting Pasen gaan, ook aan het brood dat Jezus deelt.
In deze schikking zien we de korenaren, de basis voor brood. De bonen zijn in het water gelegd en ontsproten. Deze voedzame zaden vormen de verbinding in het open hart.
Vierde zondag in de Veertigdagentijd (14 maart)
De naakten kleden. Naakt zijn betekent niet alleen dat je geen kleren om je lichaam hebt, maar ook dat er geen plek voor je is in de gemeenschap. Achter de kleding zit de vraag naar waardigheid. Wie bekleed is met Christus, ontdekt hoe God hem voluit mens wil maken.
Voor deze schikking worden de glazen bekleedt met jute. Een dik touw accentueert de open hartvorm. In de glazen plaatsen we bloeiende bloesems, ze vormen een soort van’ luchtig geweven kleed’.
Derde zondag in de Veertigdagentijd (7 maart 2021)
De vreemdeling onderdak bieden. De gave van gastvrijheid is op sommige plekken mensen ruimhartig toebedeeld. Het lijkt bijna in de genen te zitten om je deur te openen voor wie langs komt en voor even een plek zoekt.
Onderdak geven is ook zorgen voor veiligheid en een thuis. Het nestje bij de ingang van het hart symboliseert dit thuishaven. In de vaasjes grote bladeren. Een blad dat als een dak kan dienen en beschermend is tegen regen en wind. Aan één glas hangt een vaasje met een paar bloemen van een viooltje. Dit nederige kleine bloempje mag schuilen in de geborgenheid
Tweede zondag van de Veertigdagentijd (28 februari 2021)
De dorstigen laven. Een ander te drinken geven, letterlijk water, want voor velen is water niet vanzelfsprekend. Figuurlijk van het “levende water” geven; kijken waar mensen droog zijn komen te staan en hoe het komt dat de vreugde weg lijkt. Door mensen te helpen van water te voorzien, door te zorgen voor de ziel.
De glazen zijn gevuld met water waarin de bloemen van de hyacint drijven. De blauwe kleur van de hyacint verwijst naar het spirituele, de verbinding tussen hemel en aarde. De vorm van het open hart wordt geaccentueerd door een geregen ketting van hyacintbloemetjes.
Eerste zondag van de Veertigdagentijd (21 februari 2021)
“Ik ben er voor jou” is het thema van de Veertigdagentijd. En dit is verbonden met de zeven werken van barmhartigheid. Elke zondag staat er een ander werk van barmhartigheid centraal. De basisschikking is de vorm van een hart. Het hart dat open staat voor de ander, het hart dat de ander ziet, medelijden heeft en zich over de ander ontfermt. Open, omdat het om de ander gaat, open wil ook zeggen benaderbaar.
Vandaag is het de eerste zondag van de Veertigdagentijd en staat de zieke centraal: Ik was ziek en jullie bezochten mij (Mattheüs 25: 36)
Elkaar niet vergeten in moeilijke tijden. Er zijn voor elkaar. In de glazen zien we geneeskrachtige kruiden. Rondom het hart een slinger van lavendel bloemen, geurig symbool van goede zorg.
