Deze middag was aanwezig als gast dhr. Hans Nijland, algemeen directeur van FC Groningen.
Er waren ongeveer 40 belangstellenden, waaronder dhr. en mevr. Van der Wal. Zij hadden ook de eerste contacten gelegd met dhr. Nijland, omdat dhr. Van der Wal een grote rol heeft gespeeld in de benoeming van Nijland in zijn huidige functie.
Hans Nijland is 58 jaar geleden geboren in Amstelveen, als zoon van een politieagent, die vanwege zijn ouders weer verhuisde naar Hoogezand en de kleine Hans (Hanske) groeide hier op. Hij voetbalde bij de zaterdagafdeling van HSC, want vader en moeder waren protestant, gingen naar de kerk (Hans ook) en dus zaterdagvoetbal.
Ik moet zeggen, als hij net zo goed kon voetballen als praten, is het een uitstekende voetballer geweest. Nijland vertelde de ene na de andere anekdote en deed dat zeer soepel en met humor.
Hij begon na zijn schooltijd (niet echt een student) met een paar andere mensen een uitgeverij en breidde dat uit tot achttien vestigingen. Toen het bedrijf werd verkocht kwam hij als commercieel manager in dienst van FC Groningen, waar dhr. Van der Wal, samen met dhr. Everhardt voorzitter was.
Na enig gesteggel over de salariëring ging Nijland aan het werk. Hij bleek een goede koopman te zijn en in september 1996 werd Nijland bij de heren voorzitters geroepen met de vraag of hij wel directeur van de vereniging wilde worden.
Toen Nijland zei: ‘Daar wil ik over nadenken, samen met mijn vrouw en dan horen jullie het van mij’, was het antwoord van de voorzitters: ‘Dat kan niet, want morgen staat in de krant, dat jij voorzitter van Groningen wordt’. Met andere woorden: geen keus en dus sindsdien voorzitter.
De interviewer, zoals altijd ds. Van der Woude had weinig moeite het gesprek gaande te houden, want op elke vraag kwam een uitgebreid en vaak smeuïg antwoord.
Natuurlijk werd er ook gesproken over goede aankopen en zoals nu minder goede resultaten, maar ondanks alles blijft dhr. Nijland plezier houden in zijn werk en haalt hij vooral inspiratie uit zaken die moeilijk zijn, hij is dan juist op zijn best.
Verder haalt hij zijn inspiratie uit werken met jonge mensen en natuurlijk speelt zijn opvoeding in een protestants gezin nog steeds een rol. Als voorbeeld hiervan geeft hij aan, dat hij het van belang vindt, dat zijn kinderen in elk geval een bijbel van hem hebben gekregen en dat hij met zijn buurvrouw een deel van de tocht naar Santiago heeft gelopen: dit laatste vooral als een moment van bezinning en rust.
Hij komt niet meer in de kerk, maar heeft wel gevraagd naar een uitnodiging voor een dienst op een zondagmorgen bij ons in de kerk.
Een motto van hem is: doe normaal – doe de logische dingen – wees fatsoenlijk. Op de vraag, wat is logisch, was het antwoord: doe wat bij je past en blijf bij jezelf.
Tenslotte: een inspirerend iemand, geen luchtfietser en een spreker om gemakkelijk naar te luisteren. Met dank ook aan ds. Bert van der Woude, die hoewel geen voetballiefhebber, zich verdiept had in de edele sport en zelfs een wedstrijd van de FC had bijgewoond, om goed op de hoogte te zijn van het een en ander. Wat mij betreft een geslaagde middag.
Eise Smid
Foto’s: Robert Jalink
