Poëziemiddag met Jean Pierre Rawie, 28 oktober in de Marktpleinkerk
Het was een plezierige middag met als gast de dichter Jean Pierre Rawie. De serieuze gedichten werden nu en dan doorspekt met humor. Muzikale intermezzo’s waren er door Matthieu en Hilly ter Horst (piano) en Annet Scholte (dwarsfluit). Zij speelden prachtige muziek van de Franse componisten Poulenc en Fauré.
Onderstaand de tekst van één van de gedichten die de dichter deze middag voorlas.
Interieur
In dit met boeken volgestouwd vertrek
Heb ik steeds minder anderen van node,
met al mijn aan de dood ontstegen doden
iedere nacht stilzwijgend in gesprek.
Bij wie is wat ik liefheb nog in trek?
Het meeste is al eeuwen uit de mode.
Van wat ik deed, uit nood of om den brode,
rest enkel de grandeur van het echec.
Maar ook al bood het leven nog zoveel
Waar ik mijn tanden op heb stukgebeten,
één regel, en de wereld raakt vergeten,
één rijm, en het verscheurd heelal wordt heel:
alleen achter mijn schrijftafel gezeten
heb ik opnieuw aan heel de schepping deel.
Jean Pierre Rawie
Uit: Onmogelijk geluk, 1992
Uitgever: Bert Bakker
Foto’s: Jan Pieter Koers
