Nadia Bolz-Weber, Vrijspraak voor Losers, Ieder mens kan zowel zondaar als heilige zijn.
Uitgeverij Kok, Utrecht, 224 blz.
Vrijwel alles wat er aan theologie uit Amerika komt benader ik met enige scepsis. Als het dan ook nog een boek betreft met letters en afbeeldingen op de voorkant die de sfeer van tatoeages oproepen helpt dat niet om mij enthousiast te maken. Niettemin intrigeerde de titel mij en zag ik verwantschap met wat ik al jaren bij Eugen Drewermann heb geleerd. Hij kiest vaak de kant van de underdogs en mensen die onder leed gebukt gaan en blijft volhouden dat er tussen mensen onderling weliswaar grote verschillen zijn maar dat die allemaal in het niet vallen bij het verschil tussen God en mens. Voor God telt niet wat we van het leven maken, maar hoe we omgaan met de ruimte die we ontvangen. Zonder genade redt geen mens het en Nadia Bolz-Weber vertelt daarover prachtige verhalen.
Haar eigen leven ging bepaald niet over rozen. Ze hield van dingen die haar geen goed deden – drank, instabiele vriendjes en zelfdestructie. Dankzij mensen, die zich over haar ontfermden nam haar leven een positieve wending.
Ze ging theologie studeren en werd Luthers predikant in in haar geboorteland Amerika. Daar stichtte ze in Denver, Colorado het “House voor All Sinners en Saints.” De Lutherse traditie en liturgie zijn haar lief en in haar boek komen we daar mooie voorbeelden van tegen. Haar eigen taalgebruik is heel wat ruiger en het woord ‘shit’ komt regelmatig voor om van andere woorden maar te zwijgen. Zelf zegt ze (en op dat moment staat ze voor een gehoor van 35.000 tieners en volwassen tijdens de Lutherse National Yourth Gathering in New Orleans): “ik ben een sarcastisch, zwaar getatoeëerd, chagrijnig mens, die vloekt als een ketter! Ik ben een fout mens, die echt niet tot jullie zou moeten spreken. Maar weet je wat? ‘Zo werkt de God over wie we het hier vanavond over hebben, mensen!” Aan haar optreden gaat een ontmoeting vooraf met een meisje met een roze pony en snijwonden in haar armen. Ze raken in gesprek en daar put ds. Nadia Bolz-Weber zoveel moed uit, dat ze weet wat ze al die mensen in New Orleans moet gaan vertellen.
In ieder hoofdstuk van haar boek komen bijbelverhalen en verhalen van mensen bij elkaar en wordt duidelijk waar het werkelijk om te doen is.
Ik lees zelden een theologisch boek dat ontroert, maar bij het lezen van ‘vrijspraak voor losers’ gebeurde dat wel. Aan een tattoo ben ik nog niet toe, maar heb van deze eigenzinnige collega (die het hele kerkelijk jaar op haar lichaam heeft laten tatoeëren) veel geleerd over het Lutherse Sola Gratia. Achter die statige theologische term schuilen de levens van talloze mensen, die zowel zondaren als heiligen kunnen zijn.
