Alain Verheij, God en ik, wat je als weldenkende 21e-eeuwer kunt leren van de Bijbel.
Uitgeverij Atlas Contact Amsterdam/Antwerpen 2018, 206 blz.
De jonge theoloog Alain Verheij (1989), die schrijft, preekt, lezingen houdt en zichzelf benoemd heeft als ‘Theoloog des Twitterlands’ schreef een boek over wat hem aanspreekt in de Bijbel. Hij koos bekende en minder bekende verhalen (zoals het verhaal van Rispa, die protesteert tegen aangedaan onrecht – te vinden in 2 Samuël 21) om te laten zien hoe deze verhalen nog steeds van betekenis zijn. Hij doet dat in een eigentijdse en goed toegankelijke verteltrant zonder al te populair te worden. Door de verhalen heen weeft hij zijn eigen geschiedenis (wat hem bijvoorbeeld tot de studie theologie bracht) en waar hij tegen aan is gelopen. Zijn eigen weg voerde langs verschillende kerken/geloofsgemeenschappen en hij laat op een eerlijke manier zien wat hem daarin aanspreekt of afstoot.
Telkens keert hij weer terug naar de verhalen van de bijbel omdat hij van er overtuigd is dat ze licht werpen op de wereld waarin we leven. Weldenkende mensen doen er goed aan om van die verhalen kennis te nemen.
Startpunt is zijn eigen doop. Dat brengt hem bij het verhaal van de ark van Noach, de roeping van Abraham en een woord als zonde, dat we tegenkomen in het verhaal van Adam en Eva. Het is knap hoe hij deze verhalen zo weet te duiden dat het menselijke er in zichtbaar wordt. Het mooie, maar ook het moeilijke, kwetsbare en feilbare. Vanuit de doop wijst hij op het belangrijk van rituelen, zoals zegenen, bidden, rusten, vertellen, lezen en zingen. Daar zitten aansprekende voorbeelden bij die tot nadenken stemmen en tot navolging uitnodigen.
De verhalen uit het Oude Testament komen ruimschoots aan bod en ook die van Nieuwe Testament. Die laatste verhalen cirkelen om de persoon van Jezus en zijn radicale ethiek.
Een kleine passage om kennis te maken met de schrijfstijl: “Jezus neemt het stokje van Johannes de doper over en houdt zijn bekendste speech: de Bergrede. Die toespraak is net zo simpel als briljant, net zo aansprekend als briljant, net zo aansprekend als irritant. Jezus begint met het prijzen van de meest universele deugden: ‘Gelukkig wie zuiver van hart zijn, gelukkig de vredestichters.’ Daarbij steekt Jezus ook een hart onder de riem van iedereen die lijdt onder het onrecht op deze aarde: ‘Gelukkig de treurenden, gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden.’ Dit heten de zaligsprekingen, de grondwet van Jezus’ leer.”
Jezus’ radicale ethiek nodigt uit tot het kiezen van een bewuste levensstijl. Onder verschillende kopjes, zoals ‘bewust consumeren, de vastentijd, schaamte en oordeel en geloven doe je met je lijf’ draagt Verheij voldoende aan om stevig over na te denken. Behalve het kiezen van een richting bespreekt hij ook de omgang met tegenslagen en het zoeken naar de zin van het leven. Daarover laat de bijbel zich niet onbetuigd.
Al met al een gelukte poging om het stof van het oude boek af te blazen en iets actueels en fris te voorschijn te laten komen. Om de lezer nog extra van dienst te zien besluit Alain Verheij zijn boek met een verklarende woordenlijst en en een lijst met bijbelse namen.
Van harte aanbevolen!
