In deze maand begint de veertigdagentijd. De weg die Jezus ging vraagt in de zes weken vóór Pasen alle aandacht.
Het is een weg die ertoe leidde dat de man uit Nazareth werd veroordeeld en om het leven gebracht. Hij heeft zoveel weerstand opgeroepen bij de religieuze leiders van zijn dagen, dat ze besloten hem uit de weg te ruimen. De woorden van hogepriester Kajafas zijn duidelijk: ‘Het is goed dat één man sterft voor het hele volk’ (Joh 18: 14).
Een bijzonder moment
Jezus moet geweten hebben wat zijn woorden en daden teweeg zouden brengen en wat de gevolgen ervan konden zijn. Wat maakt dat hij zijn missie trouw is gebleven? Waarom is hij niet gevlucht? Waarom heeft hij zijn overtuiging niet afgezwakt of aangepast om zijn leven te redden?
Er is één bijzonder moment in het leven van Jezus waarbij we getuige mogen zijn van wat hem dreef en gelukkig maakte en wat hem de moed gaf om trouw te blijven aan zijn geloof. Dat moment speelt zich af op een berg. De kleren van Jezus glanzen en Mozes en Elia spreken tot hem.
De hemel raakt de aarde
Dit moment is prachtig afgebeeld in een Mozaïek in de kerk van San Apollinare in Classe, die net buiten de stad Ravenna ligt. Je moet moeite doen om er te komen, maar als je dan de kerk binnenkomt, dan straalt het mozaïek je tegemoet en nodigt je uit om er een tijd lang in op te gaan.
Hier raakt de hemel de aarde en komt de aarde tevoorschijn, zoals op de derde scheppingsdag. Letterlijk staat in Genesis geschreven, dat allerlei ‘groen moge groeien’ en dat zie je voor je ogen afgebeeld. De onbekende kunstenaars hebben ruim veertig tinten groen gebruikt om alles wat groeit en bloeit voorstelbaar te maken.
Symbool van verbinding
Middelpunt van het mozaïek is een met edelstenen ingelegd kruis tegen een met sterren bezaaide blauwe hemel. Wie goed kijkt, ziet in het midden van het kruis een portret van Jezus. Alle nadruk ligt op het mooie en bijzondere van dit moment boven op de berg. Het kruis is geen martelwerktuig, maar een symbool van verbinding. Daar mag de beschouwer zich in verdiepen. Bisschop Appolinaris staat vooraan met zijn handen in gebed geheven. Hij geeft het goede voorbeeld en nodigt uit hem na te volgen. Deze navolging is te zien in de twaalf schapen links en rechts van hem. Het zijn de twaalf discipelen van Jezus, maar in wezen gaat het om iedereen die zich door de man van Nazareth aangesproken voelt en dat in het eigen leven probeert waar te maken.
Hoogtepunten in uw leven
Wie vanaf hier verder omhoogkijkt, bereikt de berg, die op geen landkaart te vinden is. Het hoogtepunt in het leven van Jezus dat alle Evangelisten zo beeldend beschrijven speelt zich niet af in de buitenwereld, maar in de binnenwereld. Zonder het bijzondere van Jezus uit het oog te verliezen, mag iedereen zichzelf de vraag stellen naar hoogtepunten in zijn of haar eigen leven. Zijn er momenten aan te wijzen, waarop u zeker wist welke kant het met uw leven uit moest? Was er een ogenblik dat de bedoeling van uw eigen bestaan duidelijk werd? Dat zijn geen makkelijke vragen en helemaal niet als we bedenken wat er al dan niet van terecht gekomen is bij ieder persoonlijk.
Mozes en Elia
Toch hoeft dat niemand te bedrukken, want wie kijkt naar het mozaïek komt in een bemoedigende en hoopvolle sfeer terecht. De beschouwers worden niet teneergedrukt maar opgewekt om in het gesprek tussen Jezus en Mozes en Elia mee te doen. Mozes herinnert aan de bevrijding van iedere vorm van menselijke onderdrukking. Geen mens is de slaaf van een ander of mag opgeofferd worden aan belangen van derden. Ieder mens is uniek, heeft een eigen doel en is nooit een middel. Elia streed tegen afgoderij. Hij liet zien dat mensen het werk van hun eigen kunnen aanbidden en waar dat toe leidt. Zodra God op een vastomlijnde manier uit te tekenen is dan is het gevaar van misverstand on onheil groot.
Vertrouwen, hoop en liefde
Het hoogtepunt in het leven van Jezus is daarom een gesprek over waar het voor het geluk van mensen op aan komt. Daaraan mee te doen is niet eenvoudig en soms niet ongevaarlijk. Toch moet dit moment Jezus grote moed en grote vreugde geschonken hebben, samengevat in de woorden: ‘dit is mijn geliefde zoon, luister naar hem’.
Het is heel menselijk om zo’n hoogtepunt vast te willen houden en hoe sympathiek die wens ook is, het kan niet. Weten wie je bent en wat er van je verwacht wordt is een voortgaand en kwetsbaar proces. Vertrouwen is daarbij het belangrijkste, en hoop en liefde. Dat mag iedereen helpen om de komende veertig dagen op een goede manier in te gaan.
